Hey please wait Still loading

Image

Δεκεμβριανά...

DECEMBER 3 2015 | ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΡΟΥΠΗΣ

Στις 3 Δεκεμβρίου ήταν η επέτειος μιας σημαντικής ιστορικής σελίδας του τόπου, την οποία το σύστημα φροντίζει να τη θάβει στη λήθη αφορισμών περί κομμουνιστών, χωροφυλάκων και έννομης τάξης. Με όποια πλευρά και αν είσαι, με όποιο αίμα και αν χάρηκες που χύθηκε, δεν παύει να χύθηκε φύλιο αίμα, με τη συνδρομή ξένων στρατιωτικών δυνάμεων. Και αυτό από μόνο του, είναι ένα εκκωφαντικό ιστορικό γεγονός που επηρέασε την πορεία των πραγμάτων και έφερε τα χνάρια της πολιτικής σκηνής μπροστά σε ένα ογκόλιθο που λέγεται Βάρκιζα.

Στην Ελλάδα, έχουμε μάθει να παραγεμίζουμε το χαλί με ότι δεν μας αρέσει να ασχοληθούμε. Αλλά η ιστορία είναι ζιζάνιο και βρίσκει πάντα τον δρόμο της στο φως. Ότι αφορά στον Εμφύλιο και τα συνεπακόλουθα γεγονότα, τα βρίσκουμε έξι δεκαετίες μετά, συνέχεια μπροστά μας. Γιατί είμαστε δειλοί και αμόρφωτοι.. Δεν αντιμετωπίζουμε τα πράγματα, δεν αναλύουμε, δεν μελετάμε, δεν διαβάζουμε.

Εγώ θα αφήσω ένα τεράστιο Έλληνα, έναν "δεξιό" να περιγράψει το τι έγινε εκείνη την Κυριακή στις 3 Δεκέμβρη του 1944. Και αν υπήρχε σώφρον νους, θα καθόταν λίγα λεπτά να αναρρωτηθεί αν πρέπει να συνεχίσουμε να γράφουμε την ιστορία με ψευδεπίγραφους αφορισμούς.



"Τα Δεκεμβριανά δεν ήταν αντίδραση κομμουνιστών. Ήταν η αγανάκτηση των παιδιών της γαλαρίας που έβλεπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα, από σφαίρες που ρίξαν δωσίλογοι και φασίστες, φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης. Και όλα αυτά τα ελληνικά αποβράσματα με την επίσημη στήριξη του νεαρού τότε κράτους είχανε έναν εχθρό: την ψυχή των παιδιών της γαλαρίας"
Μάνος Χατζιδάκις